Zmieszani – Trójmiejska Strefa Szkód 2

Podsumowanie

Przed meczem, więcej niż o nadchodzącym spotkaniu, dało się słyszeć głosów o zapowiedzi samej rywalizacji. Chodziło o następujący fragment: Drużyny sportowe można podzielić na dwie grupy. Pierwsza – która po porażce wspina się na wyżyny swoich możliwości i gasi kryzys w zarodku oraz druga, która po porażce zwiesza głowy i w kolejnym spotkaniu wychodzi jak na ścięcie. Jako Redakcja nie sądziliśmy, że te słowa wywołają takie poruszenie wśród graczy Tss-u. Żeby było jasne, z tego co mówili sami gracze, słowa te były dla nich prawdziwe i trafiające w punkt. W związku z podwójną mobilizacją, jako Redakcja, ostrzyliśmy sobie na to spotkanie zęby. Przypuszczamy, że gdyby chodziło o innych przeciwników to Trójmiejska Strefa Szkód 2 zdołałaby powrócić na zwycięską ścieżkę. Pech chciał, że ich rywalem była drużyna Zmieszanych, która umiejętnościami nie odbiega od niektórych drużyn z pierwszej ligi. Zmieszani, mimo braku świetnie dysponowanych w tym sezonie: Marka Bobkowskiego, Radosława Pacyńskiego czy Marcina Gorlikowskiego, poradzili sobie i trzeba uczciwie przyznać, że ich wygrana ani przez chwilę nie była zagrożona. Patrząc z boku, w trakcie pierwszego seta zanosiło się na pogrom. Pierwsza połowa partii była prawdziwym popisem Zmieszanych i show tandemu Tomasza Kamoli i Michała Kocbucha. Dwójka ta była równie dobra jak Mann i Materna. Kolejne sety to przebudzenie TSS, które z jednej strony pozwoliło im na zaprezentowanie się z lepszej strony, z drugiej zaś nie na tyle, aby móc wygrać z takim rywalem jaką jest drużyna Zmieszanych. Przez długi okres zastanawialiśmy się, gdzie leży problem wśród graczy TSS-u. Jeden zdiagnozowaliśmy w zapowiedzi, natomiast rzucamy kolejny temat do rozważań dla ‘Niebieskich’. Po ośmiu spotkaniach, które gracze rozegrali w lidze, odnosimy wrażenie, że drużyna nie przeżywa emocji okołoboiskowych. Stracony punkt? Ok – trudno. Zdobyty punkt? No, fajnie. Gramy dalej. Nie wiemy czy zostaniemy odebrani w sposób prawidłowy, ale brakuje nam wyraźnego charakteru, który cechuję niektóre z drużyn.