W jedynym spotkaniu drugoligowym, które odbyło się w poniedziałkowy wieczór, rękawice skrzyżowały drużyny Speednetu 2 z Portem Gdańskim. Do rywalizacji z ‘Programistami’ Portowcy desygnowali do gry tylko pięciu graczy. Wpływ na taki stan rzeczy ma fakt wielu obowiązków służbowych oraz kontuzji, które od początku sezonu prześladują drużynę. Mimo takiego obrotu sprawy ‘Granatowi’ byli zdecydowanym faworytem tego starcia. Można powiedzieć, że z roli wywiązali się bardzo dobrze. Wygrana trzy – zero wywindowała ich w tabeli na wysokie, piąte miejsce. O samym meczu można powiedzieć tyle, że gracze z doków mieli przewagę od pierwszego do ostatniego gwizdka sędzi. W pierwszym secie wyrównany był tylko początek, gdy Portowcy wygrywali 4-6. Po tym momencie nastąpiła seria ‘Granatowych’ i po chwili na tablicy wyników widniało 7-21. Decydujący cios w tej partii, asem serwisowym, zadał rozgrywający drużyny – Arkadiusz Sojko. Drugi set był tą partią w której Speednet 2 udowodnił, że może walczyć jak równy z równym z faworyzowaną drużyną. Remis widniał aż do połowy seta i dopiero po tym fakcie kolejny bieg włączyli Portowcy. Trzecia partia była najbardziej bolesną. ‘Różowi’ ulegli w niej do czterech. Znamienny jest tu fakt, że jak do tej pory nie zdarzył im się wcześniej set w którym nie ugraliby dwucyfrowego wyniku. W meczu przeciwko Portowcom nastąpiło to aż dwukrotnie, co pokazuje jaka duża różnica była pomiędzy obiema drużynami.

Powiedzcie drodzy czytelnicy, czy ktoś z Was spodziewał się takiego wyniku? Jeśli jest tu taka osoba to chętnie ją poznamy. Istnieje realna szansa, że ten ktoś mogłaby zastąpić słynnego jasnowidza z Człuchowa. Przed spotkaniem, jako Redakcja, nie ukrywaliśmy zdziwienia, gdy gracze z Trójmiejskiej Strefy Szkód obserwowali mecz, który miał miejsce na boisku numer jeden. Wydawało nam się logiczne, że zawodnicy będą chcieli dostrzec ewentualne mankamenty w grze Intermarine tak, aby dzięki temu przechylić szale zwycięstwa na swoją stronę. Do drużyny TSS-u przed meczem dołączył nowy zawodnik – przyjmujący Arkadiusz Szefler. Trzeba przyznać, że debiut w jego wykonaniu był bardzo dobry. Arek z miejsca stał się drugim najlepiej punktującym graczem swojej drużyny w meczu i walnie przyczynił się do wygranej tego spotkania. Pierwsza odsłona to bardzo dobra gra TSS-u. Można powiedzieć, że wróciła ekipa z pasją i polotem. Wrócił TSS z grą do której przyzwyczaił nas w poprzednim sezonie. Początek meczu to zdecydowana przewaga ‘Czarnych’, którzy pod koniec seta… prawie roztrwonili bardzo dużą przewagę, którą wypracowali swoją dobrą grą. Ostatecznie udało im się doprowadzić do sytuacji w której protokolant przerzucił na tablicy wyników 19 punkt i stało się jasne, że ekipa Patryka Pleszkuna powalczy o zwycięstwo. Drugi set, od początku jego trwania, nie przyniósł już takich dysproporcji. Cała partia była wyrównana i dopiero w końcówce TSS zdołał odjechać. Ostateczny cios zadał jak na kapitana przystało – Patryk Pleszkun. Ostatnia część to wreszcie weto, które postawiła ekipa Intermarine. Drużyna Masters uznała, że mecz nie może zakończyć się porażką 3-0 i ich gra prezentowała się zupełnie inaczej. W zasadzie, można powiedzieć to samo o TSS, którzy zaprezentowali się już znacznie słabiej i przegrali tę partię do 15. Dzięki drugiej wygranej w lidze TSS wskoczył na ósme miejsce tabeli, ale co ważniejsze – na wyższą strefę komfortu. Po spotkaniu, na twarzach graczy powrócił wreszcie uśmiech szerszy niż u Jokera i w powietrzu unosiło się legendarne stwierdzenie GUESS WHO’S BACK?!

Imponująca passa zwycięstw, którą trzeciego września rozpoczęli gracze ze Stężycy, zdaje się nie mieć końca. Spotkanie przeciwko Asom B Klasy było ósmym spotkaniem z rzędu, które biało-bordowa ekipa wygrała. Mecz był klasycznym przypadkiem w którym szczęście jednej ze stron oznacza dramat drugiej. Mówimy tu oczywiście o fakcie, że po spotkaniu Nasz-Dach Stężyca awansował na pozycję lidera, natomiast Asy B Klasy spadły na ostatnie miejsce w tabeli. Nie takiego obrotu sprawy spodziewali się gracze Oresta Lewosiuka, gdy na inauguracje wygrali z obecnym wicemistrzem rozgrywek – Trójmiejską Strefą Szkód. Przed poniedziałkowym spotkaniem Kaszubscy kibice mogli mieć pewne obawy. W szeregach drużyny próżno było szukać etatowych graczy tej drużyny – Karola Richerta, Kamila Jóskowskiego, Daniela Drywę czy Krzysztofa Piwowarskiego. Nie przeszkodziło to jednak drużynie w odniesieniu kolejnego zwycięstwa, które jest tym bardziej wartościowe, że za trzy punkty. Ponadto, w drużynie okazję do zaprezentowania swoich umiejętności mieli gracze, którzy do tej pory nie grali zbyt często. Mowa tu chociażby o Łukaszu Wencie, który popisał się pięcioma asami serwisowymi. Zgodnie z przedmeczowymi przypuszczeniami w drużynie zadebiutowała dodatkowo Wiktoria Siniecka. Kolejne spotkania to dla graczy Piotra Labudy mocne wyzwania – Volley Gdańsk oraz Prometheus. Gdy wygrają oba starcia, tytuł będą mieli na wyciągnięcie ręki. Ich poniedziałkowym rywalom z kolei pętla powoli zaciska się na szyi. Aby uniknąć spadku muszą zacząć punktować. Najbliższa okazja już w środę, w meczu przeciwko Kraken Team.

Przed meczem, zarówno Redakcja jak i Ekspert Maciej Kot, typowaliśmy, że to Tiande Tufi Team wygra spotkanie. Złożyło się na to wiele czynników. Miejsce w tabeli, dyspozycja w ostatnich spotkaniach oraz fakt, że nie byliśmy pewni czy w meczu wystąpi lider drużyny Andrzej Masiak. Te elementy składały się na obraz, w którym Tufi wygrywa spotkanie i dalej kroczy w kierunku marzeń o mistrzostwie. Pierwszy set zdawał się tylko potwierdzać nasze przypuszczenia. W nim bardzo dobrze prezentowali się Piotrek Adamczyk oraz Piotr Watus, którzy co chwilę nękali rywali gwoździami wbijanymi w parkiet. Te, pozwoliły Tuffikom odskoczyć na kilkupunktową przewagę, którą dowieźli do końca seta. Początek drugiej odsłony to ponowna przewaga młodzieży nad rutyniarzami. Bodziec do powstrzymania tej złej tendencji dla Intermarine dał Paweł Kolan. Dzięki jego atakom ekipa Masters wyrównała stan rywalizacji 6-6. Uważamy, że ten moment był przełomowy. Gra drużyny Intermarine zaczęła się kleić i widać było po nich, że wskoczyli na swoje wysokie obroty. Mimo wyrównanej gry, w tej odsłonie, to ekipa Masters zachowała więcej zimnej krwi i wytrzymali presję wygrywając drugiego seta do 19. Z decyzją sędziowską w ostatniej akcji tego seta, nie mogli się pogodzić gracze Tuffików, którzy przez kilka chwil próbowali wskórać u Pani sędzi zmianę decyzji. Ta była jednak nieugięta i stało się jasne, że o wygranej zadecyduje trzecia odsłona. Partię tę, jak obydwie poprzednie, lepiej rozpoczęła ekipa ze złocistymi trykotami. Początek w ich wykonaniu to 4-0 oraz 7-2. Gdy wydawało się, że po niepowodzeniu w drugiej odsłonie będą w stanie się odbić i wygrać, w drużynie się coś zablokowało. Trzeba przyznać, że końcówka trzeciej partii, w ich wykonaniu, była po prostu słaba. Gdy do wspomnianych na początku podsumowania Anrzeja Masiaka oraz Pawła Kolana dołożymy dobrą grę Leszka Rzępołucha oraz Piotra Szczepańskiego to mamy wynik, który sprawia, że Intermarine wygrywa spotkanie i melduje się w grupie mistrzowskiej.